
လူမျိုးခြားတွေ ဆိုင်လုပ်ငန်းလုပ်တယ်။ လေး ငါးနှစ်ကြာတဲ့အခါ ဆိုင်ခွဲတွေထပ်ဖွင့်နိုင်တယ်။ လုပ်ငန်းအထိုင်ကြလို့ ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်ကြာရင် ဆိုင်ခွဲအနည်းဆုံးသုံးခုဖြစ်သွားပြီ။ မြန်မာဆိုင်နဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်လာဖွင့်ရင် မြန်မာဆိုင် သိပ်မကြာခင်ပြုတ်ပြီးပြေးရပြီ။ လွန်ခဲ့သောနှစ်သုံးဆယ်လောက်က အရောင်းအဝယ်ကောင်းတဲ့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ပညာသင်အလုပ်သမားအဖြစ်ဝင်လုပ်ရင်း လေ့လာကြည့်မိတယ်။

၁။ အလုပ်ချိန်တိကျတယ်။ဆိုင်ပိတ်ချိန် တစ်ခါတစ်ရံမှာသာ နောက်ကျတယ်။ နယ်အော်ဒါများလို့ ဒီနေ့ဝင်တဲ့အော်ဒါ ဒီနေ့အပြီးထုတ်တယ်။ နေ့ကူးရင် နောက်နေ့အော်ဒါတွေထပ်ပြီး နှောင့်နှေးမနေစေဖို့ပါ။
၂။ သူဌေးကအစ အလုပ်သမားအဆုံး အကုန်အလုပ်လုပ်တယ်။ ဆိုင်မှာသွားပြီးလက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင် အာမရိုက်ဘူး။ သောက်ချိန်ရောက်ရင် လုပ်ငန်းခွင်မှာ ဆယ်မိနစ်ခန့်နားပြီးသောက်တယ်။

၃။ သူဌေးအလုပ်က ဆိုင်ရဲ့ပစ္စည်း အဝင်အထွက်ပစ္စည်းအားလုံး ခေါင်းထဲမှာရှိတယ်။ဆိုင်သမားရဲ့အသက်က ပစ္စည်းရှိရမယ်။
၄။ ဆိုင်မှာလာအားပေးသူအားလုံးကို နည်းသည်ဖြစ်စေ များသည်ဖြစ်စေ ပျူငှာသောဆက်ဆံရေးနဲ့ ကြိုဆိုတယ်။
၅။ အကြွေးကိုပေးသင့်သူကို ပေးတယ်။ မပေးသင့်သူကို လုံးဝမပေးတဲ့ မှန်ကန်တဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုချနိုင်တယ်။ အားနာလို့ အားပါသွားတာမျိုးမရှိ။

၆။ တိကျမှန်ကန်တဲ့ စာရင်းအင်းရှိတယ်။ ဆိုင်ပိတ်ရက် တနင်္ဂနွေနေ့တိုင်း တစ်ပတ်စာ အရောင်းအဝယ်စာရင်းကို ပြန်စစ်တယ်။ အမှားအယွင်းရှိခဲ့ရင် ကုန်သည်ထံ ချက်ခြင်း အကြောင်းကြားပေးတယ်။ (မှားခဲ့တာတော့ရှားပါတယ်)

၇။ ဆိုင်မှာ သူဌေးတစ်ယောက်ဘဲရှိတယ်။သူဌေးသားတွေလည်း အလုပ်သမားတွေနဲ့ တန်းတူအလုပ်လုပ်ရတယ်။ အောက်သက်ကျေအောင်အလုပ်သမားဘဝကို စာနာတတ်အောင် လုပ်ခိုင်းထားလို့ သူဌေးသားတွေလည်း အလုပ်သမားနဲ့တန်းတူ ညီအကိုလိုဖြစ်ပြီး လုပ်ငန်းခွင်မှာပျော်တော့ အလုပ်ထွက်သူမရှိဘူး။တရုတ်နှစ်ကူးလို အချိန်ရောက်ရင် ဘောက်ဆူးပေးတာ အလုပ်သမားရဲ့လခ တနှစ်စာလောက်ရှိတယ်။ ဆိုင်အလုပ်သမားရဲ့လုပ်သက်ဟာ ကျွန်တော်အလုပ်စဝင်တုန်းက မေးကြည့်တာ ဆယ်နှစ်အောက်မရှိဘူး။

ဒီနေ့ပိုက်ဆိုင်မှာ ပိုက်ခေါင်းတစ်ခုသွားဝယ်တော့ သူဌေးကတော်က TVကြည့်နေတယ် ။ သူဌေးလို့ထင်ရတဲ့ကောင်က ဖုန်းပွတ်နေတယ်။ ပစ္စည်းသွားဝယ်တော့မှ ထချင်သလို မထချင်သလိုနဲ့ ထသွားပြီး ပစ္စည်းရှာတာ ငါးမိနစ်ကြာတယ်။ ပြီးမှ ကုန်နေတယ်ပြောတယ်။ကျွန်တော်ဝယ်တာတစ်ခုထဲ။ ကျွန်တော်ဘာသာခြားဆိုင်ရောက်တယ်။ ချက်ခြင်းထယူပေးတယ်။ ငွေရှင်းတော့ကျေးဇူးအထပ်ထပ်တင်ကြောင်းပြောတယ်။

ဘာကွာသလဲ။ ဒီဘာသာခြားဆိုင်က စဖွင့်ချိန်မှာ သေးသေးလေး။ အခုအတော်ကြီးလာပြီ။ မကြာမီ ထပ်ကြီးလာတော့မယ် သူတစ်ပါးကြီးပွားလာတာ အကြောင်းမဲ့မဟုတ်။ ဒီအချိန်ရောက်မှ လူမျိုးခြားတွေ စီးပွားရေး လက်ဝါးကြီးအုပ်ထားတယ်ပြောလို့မရ။မြန်မာတွေကြီးပွားချင်ရင်တော့ ဒီဂါထာလေး နေ့တိုင်းရွတ်။ ဥုံ….မပျင်းနဲ့။ မဖျင်းနဲ့။ အလုပ်ကိုအလုပ်နဲ့တူအောင်လုပ်။ ဒါဘဲ။